Manastiri i crkve
Opredelite se za obilazak bar jednog manastira i sa sobom ponesite prelepu sliku o duhovnom i umetničkom razvoju fruškogorskog regiona. Razgovarajte sa igumanima i sveštenicima o snažnim istorijskim ličnostima koje su ovuda prolazile, upoznajte fresko slikarstvo i ikonopisačke radionice, pokušajte da razumete zašto se Fruška gora naziva svetom planinom.
Manastir Đipša ili Divša – Manastirska crkva posvećena je Svetom Nikoli. Predanje kaže da je Manastir Đipšu sazidao despot Jovan Branković krajem 15. veka.
Manastir Kuveždin – Manastirska crkva posvećena je Svetom Savi i Svetom Simeonu, dok je manastirska slava Preobraženje. Prema predanju, manastir je osnovao poslednji srpski despot, despot Stefan Štiljanović 1520. godine.
Manastir Šišatovac- U početku se manastir zvao Remetica ili Remetski manastir i posvećen je bio Sv. Nikoli. Prema „Svitku zaveštalnom“ monasi manastira Žiča predvođeni svojim igumanom Teofanom početkom 16. veka pobegli su od turskog zuluma u Srem i tu su našli malu staru crkvicu posvećenu sv. Nikoli.
Manastir Jazak – Pre sadašnjeg postojao je Stari Jazak koji je bio posvećen Vavedenju. Ktitor Starog Jazka bio je Despot Jovan Branković u 15 veku.
Manastir Vrdnik – Poznat i kao Mala Ravanica, jedan je od najznačajnijih manastira na Fruškoj gori. Manastirska crkva posvećena je prazniku Vaznesenja Hristovog.
Manastir Staro Hopovo – Manastirska crkva je posvećena sv. Pantelejmonu. Prema predanju manastir je osnovao despot Đorđe Branković krajem 15. veka, a prvi zapis o manastiru je iz 1545-46.
Manastir Krušedol- Manastirska crkva je posvećena prazniku Blagoveštenja. Manastir je osnovao Sveti Maksim sa svojom majkom Angelinom, uz pomoć vlaškog vojvode Jovana Njagoja, između 1509. i 1516.
Crkve regiona Fruške gore
Saborna crkva u Sremskim Karlovcima – Crkva posvećena Sv. Nikoli, podignuta 1762.
Crkva Vavedenja Presvete Bogorodice u Inđiji – Crkva je podignuta 1756. godine za vreme mitropolita Pavla Nenadovića.
Crkva imena Marijinog u Novom Sadu – Prva katolička crkva u Novom Sadu iz prvih decenija XVIII veka bila je skromna, privremena građevina, koja je 1742. porušena. Katolički nadbiskup Gabor Patačić osvetio je novu crkvu iste te godine.
